![Damokles](https://static.wixstatic.com/media/80544c_cd9d9f8d1d114b94a9a7065a5952005c~mv2.png/v1/fill/w_842,h_1191,al_c,q_90,enc_auto/80544c_cd9d9f8d1d114b94a9a7065a5952005c~mv2.png)
Damokles
Vier cello's.
14'
Cello Biënnale Amsterdam met financiële steun van het Fonds Podiumkunsten
Cellokwartet Ferschtman, Dimitry Ferschtman, Larissa Groeneveld, Ketevan.
25 oktober 2018, Muziekgebouw, Amsterdam
Op 23 maart vorig jaar speelde Liza Ferschtman voor het eerst een nieuw octet voor strijkers van Mathilde Wantenaar. Liza’s vader Dmitry Ferschtman was zo onder de indruk, dat hij nog dezelfde avond Mathilde vroeg voor zijn cellokwartet een nieuw werk te componeren. Dmitry Ferschtman gaf ooit les aan Maarten Mostert (artistiek directeur van de Cello Biënnale) en Mathilde Wantenaar studeerde weer cello bij hem. En zo rolde er een compositieopdracht uit voor de zevende editie van de Biënnale. Mathilde: ‘Ik schrijf veel vanuit de magie van verstilling, dat vind ik mooi. Maar ik hou van meer dingen. Misschien wordt mijn nieuwe compositie juist wel heel pittig. In mijn octet ontwikkelt zich een stevige climax. Die hardere kant zou ik wel verder willen onderzoeken. Maar als ik begin te schrijven, leidt de muziek mij soms een heel andere kant op. Ik geniet er enorm van om volledig abstract te schrijven en het muzikale materiaal helemaal uit te diepen.’ Wantenaar studeerde compositie bij Wim Henderickx en is vereerd nu samen met hem op het programma te staan. ‘Toen ik naar het conservatorium ging, dacht ik dat ik bepaalde muziek niet mocht schrijven. Dat bleek helemaal niet zo te zijn. Wim Henderickx ontvangt iedereen met open armen, hij is heel open en enthousiast.’